کرم های خاکی هرمافرودیت (نر و ماده)هستند, یعنی اینکه هر یک از کرمهای خاکی دارای هر دو اندام جنسی زن و مرد هستند. اندام جنسی نر و ماده می تواند اسپرم و تخمک تولید کند. اگرچه کرم های خاکی هرمافرودیت هستند، اما بسیاری از آنها برای تولید مثل نیاز به یک شریک جنسی دارند. در طول جفت گیری، دو کرم به صورت معکوس از یکدیگر قرار میگیرند تا عمل رد و بدل اسپرم ها انجام گیرد.
پروژه پرندگان بهشتی، زیبایی حیرت انگیزی از ٣٩ حیوان کم نظیر بر روی کره زمین را نشان می دهد. پس از ٨ سال و ١٨
سفر به گینه نو، استرالیا، و جزایر اطراف، دانشمندان آزمایشگاه اد شولز و عکاس نشنال جئوگرافیک، تیم لامن، موفق در گرفتن تصاویر از هر ٣٩ گونه در خانواده پرندهای بهشتی برای اولین بار شدند. این تریلر قسمتی از فیلم های دیدنی و جذاب از این پروژه را نشان میدهد. فیلم برداری توسط تیم لامن، اد شولز، و اریک لاینر.
لاک پشت گالاپاگوس یا لاک پشت غول پیکر گالاپاگوس، بزرگترین گونه لاک پشت و سیزده ومین خزنده سنگین میباشد. وزن او به بیش از ٤٠٠ کیلوگرم (٨٨٠ پوند) و طول بیش از ١.٨ متر (٥.٩ فوت) میرسد. با طول عمری بیش از ١٠٠ سال، یکی از مهره داران با بیشترین طول عمر میباشد.یکی از این لاکپشتها حداقل به مدت ١٧٠ سال زندگی می کرد.
اندازه و شکل لاک بین جمعیت انها متفاوت است. در جزایر با ارتفاعات مرطوب، لاکپشتهای بزرگتر با لاکی گنبدی شکل و گردنی کوتاه زندگی میکنند. در جزایر با زمینهای پست خشک، لاکپشتهای کوچکتر با گردنی بلند زندگی میکنند. مشاهدات چارلز داروین از این تفاوت ها در سفر دومش در سال ١٨٣٥، به توسعه نظریه تکامل او کمک کرده است.
تعداد لاک پشتها از بیش از ٢٥٠٠٠٠ در قرن ١٦ تا ٣٠٠٠ در ١٩٧٠ کاهش یافته است. این کاهش بدلیل بهره برداری از گونه گوشت و روغن، کشاورزی، و ورود حیوانات غیر بومی به جزایر، مانند موش، بز و خوک ایجاد شد. تلاش های حفاظت از محیط زیست، در قرن ٢٠، هزاران لاکپشت اسیر را به جزیره زندگی آنها برگرداند، و تخمین زده می شود که تعداد کل گونه ها بیش از ١٩٠٠٠ در آغاز قرن ٢١ میباشد. با وجود این، این گونه به عنوان گونه "آسیب پذیر" توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت طبقه بندی می شود.
سنجاقک ها چگونه جفتگیری میکنند؟ همانند بسیاری دیگر از حشرات، سنجاقک مرد اولین حرکت برای شروع رابطه جنسی را آغاز میکند. هنگامی که یک نر یک ماده از گونه خود را شناسایی میکند، باید در ابتدا او را مطیع خود کند. او از پشت سر به جنس ماده نزدیک میشود، معمولا در حالی که هر دوی آنها در حال پرواز هستند،و قفسه سینه او را با پاهای خود نگه میدارد. اگر ماده بخواهد چابکی کند، نر ممکن است که او را گاز بگیرد. اگر او امیدوار به جفتگیری باشد باید سرعت عمل به خرج دهد. سنجاقک نر شکم خود را به جلو میکشد و زائده مقعد خود را به پشت گردن ماده قلاب میکند. آنها میتوانند در این حالت همچنان به پرواز خود ادامه دهند. بعد، زن بخش انتهای شکم خود را تا بخش اولیه شکم مرد متصل میکند. در این نقطه جفتگیری آغاز میشود.
گوزنهای یالدار به مهاجرت طولانی سالانه خود معروف هستند. این مهاجرتها معمولا با آغاز فصل بارانی و رشد چمنها همزمان میباشد. زمان مهاجرت آنها در هر دو فصل بارانی و خشک در هر سال میتواند متفاوت باشد. در پایان فصل بارانی (ماه مه یا ژوئن در شرق آفریقا)،گوزنهای یالدار به مناطق خشک به دنبال دسترسی به آبهای سطحی مهاجرت میکنند. زمانی که فصل بارانی دوباره شروع شد (چند ماه بعد)، حیوانات به سرعت به محدوده مرطوب بر میگردند. عوامل تاثیر گذار در کوچ آنها عبارت است از: مواد غذایی، در دسترس بودن آب های سطحی، شکارچیان و محتوای فسفر در گیاهان. فسفر یک عنصر حیاتی برای تمام اشکال زندگی است، به ویژه برای ماده گوزنهای شیرده. در نتیجه در طول فصل بارانی، گوزنهای یالدار مراتع و چراگاه هایی را انتخاب می کنند که شامل سطوح فسفر بالا میباشند.
مستند های متعددی نشان میدهد که هنگام عبور گوزنهای یالدار از امتداد رودخانه، بسیاری از آنها توسط تمساح یا غرق شده جان خود را از دست میدهند. در حالی که با وجود داشتن ظاهری آشفته در هنگام عبور آنها از رودخانه، تحقیقات اخیر نشان داده است که گله گوزنهای یالدار دارای چیزی به عنوان "هوش ازدحام" است. به موجب آن، گله حیوانات به طور سیستماتیک به اکتشاف و حل مشکلات اقدام میکند. شکارچیان عمده که از گوزنهای یالدار تغذیه میکنند عبارتند از:شیر، کفتار، یوزپلنگ، پلنگ، تمساح. از طرفی دیگر، گوزنهای یالدار بسیار قوی میباشند و می توانند حتی به شیر آسیب های قابل توجهی اعمال کنند. حداکثر سرعت در حال دویدن گوزنهای یالدار در حدود ٨٠ کیلومتر در ساعت (٥٠ مایل در ساعت) میباشد.تاکتیک دفاعی اولیه گوزنهای یالدار حرکت به صورت گله ای است در حالی که حیوانات بزرگتر و قویتر از حیوانات جوانتر نگهداری میکنند. به طور معمول، شکارچیان اقدام به جدا کردن یک حیوان جوان یا بیمار از گله میکنند بدون نیاز به نگرانی در مورد رویارویی به کل گله. گوزنهای یالدار از رفتارهای پیچیده گروهی بر خوردار میباشند، به عنوان مثال، حیوانات به نوبت میخابند در حالی که دیگران ایستاده در برابر حمله شبانه شکارچیان از گله محافظت میکنند. کرکس ها به طور نزدیک مهاجرت گوزنهای یالدار را دنبال میکنند از آنجایی که لاشه گوزنهای یالدار یک منبع مهم مواد غذایی برای آنها میباشد. کرکسهای در حدود ٧٠ درصد از لاشه موجود گوزنهای یالدار را مصرف میکنند. کاهش در تعداد گوزنهای یالدار در فصل مهاجرت اثر منفی بر روی کرکسها خواهد داشت.
زیست شناسان تخمین می زنند که حدود 5 تا 100 میلیون گونه از موجودات زنده بر روی زمین زندگی می کنند. مدارک و شواهد از مورفولوژی ، بیوشیمی ، و داده های ژنی نشان می دهد که تمام موجودات بر روی زمین، از نظر ژنتیکی به هم مربوطند، و روابط شجره نامه موجودات زنده را می توان با یک درخت تکاملی گسترده، درخت زندگی، نشان داد. درخت زندگی پس از آن نشان دهنده تاریخ نژادی موجودات زنده است، که در واقع تاریخ ارگانی اجدادمان که در طول زمان تغییر کرده است را نشان میدهد. اینبیان کننده این است که گونه های مختلف موجودات از فرم های قبلی بوجود می آیند، و تمام موجودات زنده، از کوچکترین میکروب تا بزرگترین گیاهان و مهره داران، به صورت ژنی به هم مربوطند و در امتداد شاخه های درخت فیلوژنتیک که تمام موجودات را به هم متصل میکند قرار دارند.
شیر پستانداری گوشتخوار از سردهٔ پلنگیان خانوادهٔ گربهسانان است. با بدنی بزرگ که وزنش در میان نرها گاه به ۲۵۰ کیلوگرم میرسد؛ این جانور نیرومند دومین عضو بزرگجثهٔ سردهٔ خود پس از ببر است. شیر به خاطر بدن بزرگ و هیبت و چالاکیش در هنگام شکار لقب «سلطان جنگل» را به خود گرفته؛ اگرچه بیشتر در مناطق ساوانایی آفریقا زندگی میکند و تنها تعداد کمی از آن در جنگل گیر در هندوستان یافت میشوند. آنها طعمههای گوناگونی را بهعنوان خوراک اختیار میکنند که شامل بیشتر جفتسمان بومی آفریقا و بهندرت جانداران بزرگی چون فیل و زرافه میشوند.
با آنکه در گذشته شیرها در آفریقا، خاورمیانه، و جنوب آسیا (از جمله ایران) به فراوانی یافت میشدند، امروزه تعداد محدودی از آنها در آفریقا و آسیا باقی ماندهاند که جمعیتشان به سوی کمتر شدن پیش میرود. در حال حاضر اتحادیه بینالمللی حفاظت از محیط زیست وضعیت بقای گونهٔ شیر را در حالت آسیبپذیر طبقهبندی کردهاست.
شیرها ساختار اجتماعی مشخصی دارند که بر پایهٔ تشکیل گروهی به سرپرستی یک تا سه نر و تعدادی ماده به همراه تولههایشان است. آنها به صورت گروهی به شکار میروند و شکارکردن بیشتر بر دوش شیرهای ماده است. با آنکه شیرهای نر شکار نمیکنند اما وظیفهٔ محافظت از گروه و قلمرو آن را بر دوش دارند؛ ناحیهای که میتواند تا ۲۶۰ کیلومتر مربع را پوشش دهد.
